ပင္လယ္ထဲခုန္ခ်သတ္ေသသြားတဲ့
ေနကာမဟုတ္တဲ့ ငါ့မ်က္မွန္ေလး … နင္ဘယ္မွာလဲ ?
ကမ္းေျခတစ္ခုရဲ႕ လိႈင္းတံပိုးၾကားမွာ
မင္းေလးေပ်ာ္ျမဴးေနမလား ?
ပ်ံ႕လြင့္လာတဲ့ ဟိုး … အေ၀းက
ခပ္သဲ့သဲ့ေလွာင္ရီ (ရယ္) သံ အပိုင္းအစတစ္ခု
ပင္လယ္ေအာ္သံနဲ႕အတူတူ မီးပံုပြဲမွာ၀င္ကဲလို႔ေလ …။
မီး႐ႈးတစ္ခ်ဳိ႕လည္း ပ်ံ႕က်ဲလို႕ …
ဒီလိုအေရာင္စံုတဲ့ညမွာ ငါ့ရဲ႕လိႈင္းၾကက္ခြပ္ေလးကေတာ့
သဲေသာင္မွာ ထင္က်န္ရစ္တဲ့ အမွတ္တရေတြကို
ႀကိဳးညိႇဖို႔ႀကိဳးစားတုန္း .. ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တစ္ပြင့္နဲ႕ေပါ့ …။
အစိမ္းရင့္ေရာင္ မ်က္မွန္သစ္တစ္လက္နဲ႕
ငါ့အာ႐ံုကိုငါ နိဂံုးခ်ဳပ္ပစ္ခဲ့တယ္
ဒါဟာ ကံဆိုးမႈ selection ထဲက ထူးမျခားနားဆိုတဲ့
ပတ္ပ်ဳိးတစ္ပုဒ္ပဲေပါ့ …။
အခု … ငါ့ရဲ႕အေ၀း
မင္းဘယ္လုိေနမလဲ ? ငါမသိခ်င္ဘူး
ငါ့ကိုယ္ငါလည္းေနာင္တ မရဘူး
မင္းမရွိလည္း ငါ့မ်က္လံုးက ကန္းမသြားဘူး
မင္းမရွိလည္း ငါ့အနာဂတ္မွာ မိုးအံု႕မေနဘူး
ဒီလိုပဲ … ငါ့မရိွလည္း မင္းဘ၀ကေသမသြားေလာက္ဘူး
ဒါေၾကာင့္ အတူဆိုဖူးတဲ့ေတးသြားေတြကို
အတူစားအတူသြားခဲ့တဲ့ အခ်ိန္တိုေလးေတြကို
ညင္ညင္သာသာ အိပ္ပါေစေတာ့ … …
စိတ္လိုလက္ရ ေပွ်ာ္႐ႊင္္ခဲ့ခ်ိန္ေတြကိုလည္း
မူရင္းအတုိင္းသိမ္းထားလုိက္ပါေတာ့ … ။
ဒီလိုနဲ႕ပဲ …. ….
ေနာက္က်တဲ့အသိတစ္ခုေၾကာင့္ … …
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment